Can Yücel Şiirleri - Can Yücel

Kafeslerin arkasında oturmuş, ince uzun gemiler gibi limanda, Olabileceklerden bahseder

Gölköy adında bir yer varmış Gelibolu’da Televizyonda gösterdiler geçen gün.

Hiçkimse kalmadı Çiçekler çarpık açıyorlar Ampüller eğriydi Merdivenlerden çıkamıyordum Tavan

Aslı mı? Belki. Odalık mı? Asla! Ne Matisse’den ne de

Elektrikler söndü dün gece, Zorbela toplayıp satrancın taşlarını M E

Dünyamın güzeli martılar Sizden nasıl da yok yere korkmuşum Kaşık

Yanaşmadan önce dağıldı iskeleye Önce karinesi, sonra sintinesi Derken alt-vasat-ve

Milletçe Aklanmaya da Paklanmaya da Çivit Çivit Çivit Çivit Çivit