başka türlü bir şey benim istediğim
ne ağaca benzer, ne de buluta
burası gibi değil gideceğim memleket
denizi ayrı deniz,
havası ayrı hava..
bir başka yolculuk dalından düşmek yere
yaşadığından uzun
bir tatlı yolculuk dalından inmek yere
ağacın yüksekliğince
dalın yüksekliğince rüzgarda
ve bir yeni ömür
vardığın çimen yeşilliğince
nerde gördüklerim
nerde o beklediğim
rengi başka
tadı başka..
Uzun süredir Muğla’da tedavi gören ve öğle saatlerine doğru durumu ağırlaşan Can Yücel’in eşi Güler Yücel (85) yapılan tüm müdahalelere rağmen kurtarılamayarak hayatını kaybetti. Can Yücel’in ölümünden sonra hayatına Datça’da devam eden Güler Yücel’in cenazesinin yarın toprağa verileceği öğrenildi.
Can Baba’nın vefat etmeden önce söylediği “Mekanım Datça olsun, öldükten sonra beni Datça’ya gömün” sözünü neredeyse hepimiz bilmekteyiz. Can Yücel’in vefat etmesinden önceki son 1o yılını Datça’da geçirmişti. 12 Ağustos 1999 yılında aramızdan ayrılan Can Yücel’in Can evini hep merak etmişizdir. Elbet birgün o eve gidip o atmosferi, Can Baba’yı
Öfkemle sevgim arasında yaşıyorum Elinde, 13 Şubat tarihli Hürriyet Gazetesi’nin eki… ‘‘Bak’’ diyor, ‘‘Şu okuma kitabının kapağına. İhap Hulusi’nin hazırladığı kapaktaki çocuk benim. O tarihte babam Hasan Ali Yücel, henüz Orta Eğitim Umum Müdürü’ydü.’’ Can Yücel’in, yaşamını paylaştığı hayat arkadaşı Güler Yücel’le iki yıl önce yerleşmeye karar verdiği Datça’dayız. Yıllar
İki kalp arasında en kısa yol: Birbirine uzanmış ve zaman zaman Ancak parmak uçlarıyla değebilen İki kol Merdivenlerin oraya koşuyorum, Beklemek gövde gösterisi zamanın; Çok erken gelmişim seni bulamıyorum, Bir şeyin provası yapılıyor sanki. Kuşlar toplanmışlar göçüyorlar Keşke yalnız bunun için sevseydim seni. Cemal Süreya
Bileklerimizi morartmış yeni Alman kelepçeleri, Otobüsün kaloriferleri bozuldu Kaman’dan sonra Sekiz saat oluyor karbonatlı bir çay bile içemedik, Başımızda perensip sahibi bir başçavuş. Niğde üzerinden Adana Cezaevine gidiyoruz… Bir sen eksiktin ayışığı Gümüş bir tüy dikmek için manzaraya! Can Yücel
Bu bir türkü: – toprak çanaklarda güneşi içenlerin türküsü! Bu bir örgü: – alev bir saç örgüsü kıvranıyor; kanlı, kızıl bir meşale gibi yanıyor esmer alınlarında bakır ayakları çıplak kahramanların! Ben de gördüm o kahramanları, ben de sardım o örgüyü, ben de onlarla güneşe giden köprüden geçtim! Ben de içtim
Copyright © 2024. Tüm Hakları Saklıdır.
14 Responses
SÜPER ŞİİR ELİNE SAĞLIK USTA
NE DEMEK KARDEŞİM
can bey siz ölmediniz mi
Şairler şiirlerinde yaşar. Şiirlerim var oldukça ve okundukça ben hep varım!
Seviliyorsun baba sen ölmezsin seni okuyoruz dinliyoruz
hey gidi can baba… yüreği büyük insan..
ağzına sağlık bu şiir sayesinde sevdiğim bir arkadaşımın evine gittim
en güzel şiirlerden birsi
hem yüreği hem de aklı büyük,kocaman insan!nasıl güzel bir kalemdir bu!..
Bağlanmayacaksın hiçbir şeye diye başlayan boktan ve anlamsız sözleri bir kağıda yazıp Can Yücel’e verseniz poposunu bile silmezdi. Ama sizin gibi bilgisiz, saygısız insanlar bu boktan sözleri onun gibi yayımlıyorsunuz.
nankörlük, elindekinin kıymetini bilmez, hep başka yerlerde güzel şeyler var hayali, noluyorki bunu yazınca
can baba hep böyle yaşa seni seviyorum seni anlıyorum . senin şiirlerine bayılıyorum . Drama hocam bu şiiri bana ezberletti . Sen olmasan kimse olmazdı Can baba
can öldün mü sen ? kaba bir soru olduğunu biliyorum Fakat bunu kaba olarak söylemiyorum. sen gerçekten öldün mü ? hiç cevap vermiyorsunda
Yüreğimin içinde bu şiir 30 küsür yol oldu. Yeni türkü de ne güzel şarkı yapmış. Çok seviyorum çok. Leman