Genel

Sessizliğin içinden yürüyen horoz sesleri Beni ölüm yeşiline götürüyor Vardım zaten varacağım yere Yalnızlık Bütün perdeleri kaldırmış bütün pencereler Son bir ışık Sikimin tellerini çınlatıyor

Bir başka yolculuk dalından düşmek yere, Yaşadığından uzun; Bir tatlı yolculuk dalından inmek yere. Ağacın yüksekliğince, Dalın yüksekliğince rüzgarda; Ve bir yeni ö’mü’r Vardığın çimen

Sararıp dökülmeden önce kızaran yapraklar ki onlar Şan verdiler ortalığa bütün bir sonbahar Mevsim dönüp de yeniden yeşermeğe başlayınca rüzgar Çıplaklığında o atın yine onlar

Gün gelir bu işe bu millet de şaşar Tam kurşun işlemez deminde karanlığın Bir ateş böceğidir başlar

Öyle bir gül atıcam ki size gelecek maçta Âdem abim bilem tutamaz elleri yanar

Dünyamın güzeli martılar Sizden nasıl da yok yere korkmuşum Kaşık Ada’nın orda! Dalın üstüme dalın Vurun beni, urun Denizanası kokan gagalarınızla! Ah sizden ben nasıl